Maria Papa Rostkowska
15.06 – 21.09.2014
Pierwsza retrospektywna wystawa prac Marii Papy Rostkowskiej – jednej z ciekawszych polskich rzeźbiarek XX wieku. Los niezależnej, zdecydowanej kobiety, której towarzyszy aura wyjątkowej urody „pięknej Słowianki", splata się z dramatyczną historią stulecia. Działaczka „Żegoty”, odznaczona orderem Virtuti Militari i łączniczka Powstania Warszawskiego odnajduje się w sercu paryskiej awangardy lat 50. Aktywna realizatorka idei realizmu socjalistycznego, przytłoczona duszną atmosferą Warszawy lat 50. wyjeżdża do Francji, by szukać twórczej wolności. Zanim odkryje pasję swego życia – marmur kararyjski – trafia do artystycznego salonu, skupionego wokół prestiżowej galerii XXe Siècle. Tworzenie zawsze pozostaje dla niej najsilniejszym wewnętrznym przymusem. Ostatnie dekady życia spędza w Pietrasanta we Włoszech, w skupieniu oddając się temu, co uznała za najważniejszy sens swej egzystencji – własnoręcznemu wykuwaniu wyrafinowanych, na poły abstrakcyjnych rzeźb z marmuru. Jej klasycyzujące kompozycje o lśniących powierzchniach zdobią dziś prestiżowe kolekcje prywatne i gmachy użyteczności publicznej na całym świecie.
Wystawa pod honorowym patronatem
Ambasadora Francji w Polsce Pierre’a Buhlera i Ambasady Włoch
Szczególne podziękowania za pomoc w przygotowaniu wystawy dla
Nicolasa i Joëlle Rostkowskich, księcia Michela Lyszczynskiego Troiekouroffa
Komisarz wystawy: Joanna Torchała
Realizacja wystawy: Mariusz Grzelak, Anna Maciąga, Maria Ostaszewska-Cichocka, Monika Weychert Waluszko
Architektura wystawy: Marcin Kwietowicz; współpraca autorska: Monika Jachimowska
Projekty graficzne: Fontarte – Magdalena Frankowska, Artur Frankowski
Zdjęcia eksponatów i ekspozycji: Igor Omulecki
podziękowania dla domu produkcyjnego MAKATA Creative Group
Wystawie towarzyszy książka projektu Fontarte między innymi z tekstem Agaty Araszkiewicz Kobieta z marmuru.
Maria Papa Rostkowska - portrety, fot. Claude Magelhaes, Jean Ferrero, Zbigniew Dłubak, autor niezanany
(fotografie z archiwum Mikołaja Rostkowskiego)
Fotografie rzeźb: Eustachy Kossakowski, Igor Omulecki
Portret Aleksandra Gronostajskiego, przodownika pracy w Nowym Porcie, 1950
olej na płótnie
Muzeum Zamoyskich w Kozłówce
fot. Piotr Maciuk
