Niniejszy serwis wykorzystuje pliki cookie. Korzystanie z serwisu oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Wystawy czasowe

POMNIK. Europa Środkowo-Wschodnia 1918-2018

16-12-2018
Vojin Bakić, POMNIK POWSTANIA LUDOWEGO prowincji Kordun and Banija, Petrova Góra, Chorwacja (Jugosławia), odsłonięcie 19
Vojin Bakić, POMNIK...
Pomnik Wojownika na koniu
Pomnik Wojownika na...
Xawery Dunikowski, Projekt pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego, rysunek,  1939, Muzeum Narodowe w Warszawie
Xawery Dunikowski,...
Xawery Dunikowski,pomnik Wdzięczności Armii Czerwonej_Wyzwolenia Ziemi Warmińsko-Mazurskiej_Olsztyn 1949_fot. Z,. Szargu
Xawery...
Pomnik Czynu Powstańczego, góra Św. Anny, Opole, Polska, 1955
Pomnik Czynu...
Pomnik Wyzwolenia...
Szkoła-pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego
Szkoła-pomnik...
POMNIK. Europa...
POMNIK. Europa...
POMNIK. Europa...
POMNIK. Europa...
POMNIK. Europa...
W 2018 roku Królikarnia włącza się w obchody 100-lecia odzyskania przez Polskę Niepodlegości, rozpoczynając międzynarodowy projekt badawczy poświęcony rzeźbie monumentalnej w Europie Środkowo-Wschodniej. Centralnym punktem projektu jest wystawa „Pomnik. Europa Środkowo-Wschodnia 1918-2018”.
 
Pomniki tworzą krajobraz naszych wartości, dlatego często są przedmiotem sporów. Upamiętniają mężów stanu, bohaterów i ofiary wojen, reprezentują wyznawane wspólnie ideały, „zaludniają” miasta, dominują w krajobrazie. Dla władz są narzędziem konstruowania zbiorowej tożsamości. Wraz ze zmianami granic i porządków politycznych pomniki minionej epoki burzy się, przerabia i przemianowuje. Wystawa „Pomnik. Europa Środkowo-Wschodnia 1918–2018” w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni opisuje funkcje, losy oraz procesy jakim pomniki podlegają. Prezentuje biografie ponad dwudziestu monumentów z naszego regionu Europy, począwszy od wyłonienia projektu, poprzez erekcję i użytkowanie, po rozgrywające się wokół nich spory, zniszczenie, zapomnienie i rozkład. Wystawa nie jest wyłącznie przeglądem historycznym – dotyczy również toczących się współcześnie debat. 
 
W 2018 roku Muzeum Rzeźby w Królikarni zainicjowało międzynarodowy projekt badawczy poświęcony rzeźbie monumentalnej w Europie Środkowo-Wschodniej. Jego głównym punktem jest przekrojowa wystawa „Pomnik. Europa Środkowo-Wschodnia 1918–2018”. Na projekt składają się ponadto jeszcze dwie ekspozycje: „Ivan Meštrović / Józef Piłsudski” w Kordegardzie, galerii Narodowego Centrum Kultury, poświęcona przedwojennemu projektowi pomnika Marszałka w Warszawie oraz planowana na 2019 rok wystawa w galerii Biuro Wystaw, a także strona internetowa, konferencja naukowa, cykl spacerów oraz publikacja książkowa. Projekt jest realizowany we współpracy z Instytutem Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, Narodowym Centrum Kultury, Narodowym Archiwum Cyfrowym, TVP Kultura oraz Fundacją Polskiej Sztuki Nowoczesnej.
 
Wystawa podejmuje temat, który rozpalał emocje już od powstania zorganizowanych społeczeństw. Pomniki są obecne w kulturze europejskiej od czasów greckiej i rzymskiej starożytności – zarówno te figuratywne, w formie posągu, popiersia, grupy rzeźbiarskiej czy pomnika konnego, jak i te architektoniczne, w formie łuków, obelisków i bram. Od renesansu pomniki znów wypełniły place i reprezentacyjne ulice miast. Wiernie służyły XVII-wiecznym monarchom absolutnym, XIX-wiecznej ideologii nacjonalistycznej i XX-wiecznym systemom totalitarnym. Burzone przez rewolucje, stawiane przez imperatorów i zwycięskie armie, wciąż upamiętniają, symbolizują i dominują w przestrzeni publicznej. Współcześnie reprezentują zmieniające się poglądy demokratycznych społeczeństw. Z czasem stają się nie tylko tłem miejskiego życia, lecz także obiektem różnorodnych działań oddolnych. Niekiedy zyskują lokalne przezwiska (jak olsztyńskie „Szubienice” – pomnik Wyzwolenia Ziemi Warmińsko-Mazurskiej, czy warszawscy „Czterej śpiący” – pomnik Braterstwa Broni). Czasem stają się obiektem anarchistycznego oporu ze strony żyjącej wokół nich społeczności, jak próba wysadzenia pomnika Lenina w Nowej Hucie w 1979 roku lub ostrzeliwanie kolorowymi farbami i przemalowywanie pomnika Armii Czerwonej w Sofii. 
 
W ostatnim stuleciu w Europie Środkowo-Wschodniej, w związku ze skomplikowanymi losami politycznymi, stawianie, przerabianie i usuwanie pomników odbywało się w złowrogo przyspieszonym tempie. Koniec I wojny światowej i nowy podział polityczny Europy zintensyfikował popyt na pomniki – narzędzia, służące do formowania zbiorowej tożsamości mieszkańców nowo powstałych krajów. Podobny proces miał miejsce po II wojnie, gdy obszar ten znalazł się pod wpływem ZSRR. Losy monumentów związanych z dawną dominacją radziecką budzą dziś ogromne kontrowersje: pomniki bywają burzone, przenoszone do parków pamięci lub przerabiane na obiekty o nowym znaczeniu. Na wystawie znajdzie się m.in. przeniesiony z Sejn fragment pomnika Matki Polki, zdemontowany zgodnie z  „ustawą dekomunizacyjną” z dnia 1 kwietnia 2016, znowelizowaną 14 grudnia 2017, w latach 1970–1982 noszący nazwę pomnika XXV-lecia PRL. W czasie, gdy monument będzie prezentowany na wystawie, w Sejnach odbędą się konsultacje społeczne dotyczące jego przyszłości. Mieszkańcy oraz władze zadecydują, czy ma wrócić do przestrzeni miejskiej, a jeżeli tak, pod jaką nazwą.
 
Wystawa w Królikarni opowiada o pomnikach istotnych ze względów artystycznych, historycznych lub społecznych, powstałych na terenie Polski oraz innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej w latach 1918–2018. Także tych, które pomimo niezaprzeczalnej wartości artystycznej bywają krytykowane ze względu na upamiętniane wydarzenia i siły polityczne. Taki los przypadł  zapomnianym i w ostatnich latach na nowo podziwianym za  ich niezwykłą, modernistyczną formę, a znanym pod zapożyczoną z serbskiego i chorwackiego nazwą spomeników,¬ m.in. Vojana Bakicia w Chorwacji, czy pomnika Ofiar Walk Wewnętrznych po II Wojnie Światowej autorstwa Władysława Hasiora (znanego również pod nazwą Organy). Ostatnio toczy się również głośna dyskusja wokół pomnika Czynu Powstańczego projektu Xawerego Dunikowskiego na Górze Świętej Anny.
 
Poprzez zestawienie przykładów z różnych krajów chcemy zbadać, czy z perspektywy relatywnej wspólnoty doświadczeń Polski i innych postsocjalistycznych krajów Europy Środkowo-Wschodniej można mówić o podobieństwach form, logiki i dynamiki losów środkowoeuropejskich pomników – o właściwej dla całego regionu specyfice lokalnych aktywności związanych z upamiętnieniami.
 
 
Zespół kuratorski pod kierownictwem Agnieszki Tarasiuk:
Hubert Czerepok, Ania Miczko
 
Rada Naukowa
prof. ASP dr hab. Waldemar Baraniewski
dr hab. Irena Grzesiuk- Olszewska
Piotr Nowicki
dr Krzysztof Pijarski
 
Udział w badaniach
Klara Czerniewska-Andryszczyk, Zuzanna Derlacz, dr Mischa Gabowitsch, Alicja Gzowska, Michał Krasucki, dr Iryna Laurouskaya, prof. Paweł Machcewicz, Marek Matyjanka, prof. Hana Pichova, dr Piotr Przybyła, Michał Siarek, dr Magda Szcześniak, Joanna Torchała, Anna Wandzel, Ewa Ziembińska, Sylwia Zaremba 
 
 
Zapraszamy do zapoznania się z  PROGRAMEM TOWARZYSZĄCYM
 
 
Strona internetowa www.pomnik.art
 
Wystawę uzupełnia strona internetowa poświęcona pomnikom w Europie Środkowo-Wschodniej. Znajdują się na niej opisy i historie monumentów, wywiady z ich twórcami, informacje o toczących się dyskusjach i aktualności dotyczące pomników w Polsce i regionie.
 
Konferencja międzynarodowa
Badawczym uzupełnieniem projektu będzie zaplanowana na marzec 2019 konferencja z udziałem artystów, badaczy i historyków, poświęcona tematyce upamiętnień w Europie Środkowo-Wschodniej.
 
Gazeta towarzysząca wystawie
 
 
 
 
 
 
 
 
Partnerzy
 
Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej
Instytut Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego
Narodowe Archiwum Cyfrowe
Narodowe Centrum Kultury 
TVP Kultura
PKP Intercity
 
 
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017–2022
 
 
 

Pliki do pobrania

wystawa_pomnik_materialy_wizualne_2.zip
Komplet materiałów wizualnych do wystawy POMNIK. Europa Środkowo-Wschodnia 1918-2018
press_pomnik_pl.pdf
informacja prasowa